- bulud
- bulut
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
bulud
Look at other dictionaries:
bulud — 1. is. 1. Səmada toplanan su buxarı yığını. Ağ buludlar. Qara buludlar. – Gün çıxır, göydə bulud qırmızı rəngə boyanır. A. S.. Günəş parça parça ağarışan buludlar arasından süzüb çıxdıqca, hava daha da istiləşir. M. Hüs.. 2. məc. Təhlükə, qorxu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
BÜLUD — Mukim olmak, ikamet etmek, oturmak. * Köhne olmak, eskimek. * Meclise geç gelmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
əbr — f. bulud. Əbri neysan neysan buludu, yağmurlu bulud; əbri tirə qara bulud … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səhabə — ə. tək bulud, kiçik bulud parçası ə. «sahib» c. Məhəmməd peyğəmbərin tərəfdarları … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbru — f. bulud kimi, bulud rəngində f. qaş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göl — is. 1. Dənizlə bilavasitə əlaqəsi olmayan təbii su hövzəsi. Aral gölü. Göy göl. Şor göl. – Bir göl içrə üzürdü bir yekə qaz; Özünə fəxr edib uzatdı boğaz. S. Ə. Ş.. Quşlar uçur göylərdə; Ördək üzür göllərdə. A. S.. // Süni surətdə düzəldilmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lay — 1. 1. is. Üfüqi vəziyyətdə bir birinin üstündə yerləşən cismin sıralarından hər biri; qat. Torpaq layı. Gil layı. Qumlu laylar. // Qatqat görünən, sıx, qalın (bulud, tüstü, duman və s. haqqında). Toz layları. Duman layları. – Bir yığın bulud… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzər — (adətən üzərinə, üzərində, üzərindən şəklində işlənir) bax üst. Kitabı stolun üzərinə qoymaq. Məsuliyyəti üzərinə götürmək. Qələmlər masanın üzərindədir. Məsuliyyət sizin üzərinizdə qalır. Düşmən üzərinə qoşun yeritmək. – <Ərən:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
